Genesis 16,1 – 17,2

Sarai, Abrams vrouw,
heeft aan hem niet gebaard;
maar zij heeft een Egyptische slavin,
   en haar naam is Hagar,-
   de zwerfster-te-gast.

Dan zegt Sarai tot Abram:
zie toch,
uitgesloten heeft de Ene mij van het baren;
kom toch binnen bij mijn slavin,-
misschien word ik tot-huis-gebouwd
   uit háár!
En Abram hoort naar
   de stem van Sarai.

Dan neemt
Sarai, Abrams vrouw,
Hagar, de Egyptische, haar slavin,
-verlopen zijn tien jaren
sinds Abram zich heeft neergezet
   in het land van Kanaän-
en geeft haar aan Abram, haar man,
   hem tot vrouw.

Hij komt binnen bij Hagar
   en die wordt zwanger;
als ze ziet dat ze zwanger is geworden,
is haar meesteres niets meer in haar ogen.

Dan zegt Sarai tot Abram:
mijn geweld over jou!-
ik heb
jou mijn slavin in de schoot gegeven;
ze ziet dat ze zwanger is geworden
en ik ben niets meer in haar ogen!-
moge de Ene rechtspreken tussen jou en mij!

Dan zegt Abram tot Sarai:
ziehier je slavin in jouw hand,
doe aan haar wat goed is in je ogen!-
Sarai vernedert haar
en zij vlucht weg van haar aanschijn.

Háár vindt
de engel van de Ene
bij een water-oog in de woestijn:
bij het water-oog op de weg naar Sjoer.

Hij zegt:
Hagar!-
slavin van Sarai, vanwaar ben je gekomen
   en waar ga je heen?
Zij zegt:
voor het aanschijn van Sarai, mijn meesteres,
   ben ik op de vlucht!

De engel van de Ene zegt tot haar:
keer terug tot je meesteres;
verneder je onder haar hand!

De engel van de Ene zegt tot haar:
in overvloed zal ik je zaad
   overvloedig maken,
het zal niet te tellen zijn zo overvloedig!

De engel van de Ene zegt tot haar:
ziehier, zwanger ben je
   en baren zul je een zoon;
je zult als naam voor hem uitroepen
   ‘Ismaël’,- God hoort!-
want gehoord heeft de Ene
   naar je vernedering;

hij, hij zal worden:
   een woudezel van een –rode– mens,-
zijn hand tegen alles
en de hand van alles tegen hem;
op het aanschijn van al zijn broeders
   zal hij wonen!

Zij roept als naam voor de Ene,
   die tot haar gesproken heeft:
gij, El Roï,- God die mij ziet!
want, heeft ze gezegd,
heb ik niet juist uitgezien naar
   ‘die mij ziet’?

Daarom roept men tot de bron:
Beëer Lachaj Roï,-
   Bron van de Levende die mij ziet!-
ziedaar, tussen Kadeesj en Bered.

Dan baart Hagar aan Abram een zoon;
en Abram roept als naam voor zijn zoon
   die Hagar hem gebaard heeft ‘Ismaël’!

Abram is
een zoon van tachtig jaar en zes jaren,-
als Hagar Ismaël baart aan Abram.
••

Abram wordt
een zoon van negentig jaar
   en negen jaren:
dan laat de Ene zich aan Abram zien
en zegt tot hem: ik ben El Sjadai,-
   God Overmachtig;
wandel voor mijn aanschijn
   en wordt volmaakt!-

ik geef mijn verbond: tussen mij en jou;
ik zal je zeer, zéér overvloedig maken!