Psalm van week 14

Psalm 91 (90) • Qui habitat. Wie zetelt in het geheim van de Hoogste,
in de schaduw van de Overmachtige
overnacht,

zeggen zal hij
tot de Ene:
   mijn toevlucht en mijn bastion,
mijn God:
ik weet mij veilig in hem!

Want hij zal je ontrukken
   aan het klapnet van een vanger,
aan pest en verderf.

Met zijn wieken geeft hij je bedekking,
   onder zijn vleugels vind je toevlucht,
lijfscherm en schutsmuur is zijn trouw!

Je zult niet vrezen
   voor het schrikbeeld in de nacht,
voor een pijl
die vliegt overdag;

voor de pest die rondgaat in het donker,
voor koorts
die woedt in de middag.

Valt er aan je zijde een duizendtal
en rechts van je een menigte,
tot jou
treedt het niet nader.

Met eigen ogen hoef je maar te kijken,-
en de vergelding aan bozen zul je zien.

‘Ja, gij, Ene, zijt mijn toevlucht!’-
de Hoogste
heb je gemaakt tot je schuilplaats.

Geen kwaad zal je bereiken,
geen plaag
zal naderen je tent;

want zijn engelen zal hij voor jou gebieden
je te bewaken
op al je wegen;

op handen zullen zij je dragen,
dat je je voet niet aan de steen zult stoten.

Over leeuw en adder voert je weg,
welp en draak zul je vertrappen.

‘Omdat hij mij aankleeft
   doe ik hem ontkomen,
ik zet hem op een steilte
omdat hij mijn naam kent!-

hij roept mij aan en ik geef hem antwoord,
ik ben bij hem in benauwing,
ik red hem uit,
breng hem tot glorie;

ik verzadig hem met lengte van dagen,
ik geef hem inzicht
in mijn reddende werk!’